Për një kohë të gjatë, shëndeti mendor dhe çështje të tjera të ndërlidhura me të, kanë qenë ndër temat, që kanë marrë vëmendjen e shumë mediave vendore dhe ndërkombëtare për tërheqjen e vëmendjes së publikut si dhe rritjes së numrit të vizitorëve në platformat e tyre. Shumë studime dëshmojnë se mënyra e mbulimit mediatik mbi shëndetin mendor ka një ndikim në mirëqenien psikologjike dhe sociale të njerëzve. Për shkak se kjo temë mbulohet nga shumë media, na paraqiten dy skenarë se si raportohet kjo çështje. Njëri skenar konsitohet nga media të caktuara të cilat punojnë drejt informimit të mirëfilltë mbi shëndetin mendor. Të njëjtat u referohen ekspertëve shëndetësor, botimeve dhe burimeve kredibile që përfshijnë fakte shkencore ku njerëzit kanë mundësi të informohen e edukohen më saktë mbi shëndetin mendor, nga mënyra se si mund të kujdesemi për shëndetin mendor e deri te institucionet dhe metodat e trajtimit të problemeve eventuale. Megjithatë, ana tjetër e medaljes, e cila shfaq një skenar tjetër, përshkruan realitetin e shumë mediave, të cilat përdorin gjuhë stigmatizuese dhe informacion të pamjaftueshëm të bazuar në burime jo-kredibile në raportimin e temave të shëndetit mendor, duke rritur kështu ekzistencën e stigmës dhe paragjykimeve tek individët.
Sipas disa studiesve, media është pranuar vazhdimisht si një shkak kryesor për përhapjen e stigmës ndaj personave me probleme të shëndetit mendor. Provat sugjerojnë se mbulimi mediatik i shqetësimeve të shëndetit mendor është i përqendruar në mënyrë disproporcionale në elemente si rreziku, krimi dhe dhuna. Sa herë që publikohet një ngjarje e dhunshme, rritet frika publike dhe refuzimi i personave me probleme të shëndetit mendor, duke bërë që stereotipet të përforcohen. Këto artikuj publikoheshin gjithashtu më shpesh në faqet e para të botimeve të përditshme, gjë që rriti ndikimin e tyre te lexuesit. Kjo mund të kontribuojë në qëndrime të pafavorshme publike, ide të pasakta dhe paragjykime të rreme për personat me probleme të shëndetit mendor, të cilat mund të çojnë në paragjykime dhe diskriminim. E njëjta dëshmohet edhe në artikullin e Stuart (2006), në të cilin thuhet se nëpërmjet portretizimit të përsëritur të imazheve negative dhe mashtruese, media krijon dhe rrit stigmën e paragjykimin ndaj shëndetit mendor. Duke u etiketuar në mënyrë të padrejtë, njerëzit kanë krijuar besime shumë kohë përpara se të takojnë dikë që mund të ketë probleme me shëndetin mendor ose të takojnë një profesionist të shëndetit mendor. Kjo ka ndikuar që shumë persona të jenë të dezinformuar, të kenë frikë të marrin shërbime tek profesionistët e shëndetit mendor, dhe të mos bisedojnë hapur për shqetësimet e tyre, duke pasur frikë nga paragjykimi, mospranimi ose hezitime të ndryshme nga rrethi familjar dhe shoqëror.
Pra, duke qenë se mediat përveç informimit, luajnë rol të madh në mirëqenien e njerëzve dhe në atë se si perceptohet shëndeti mendor, duhet të marrin në konsideratë publikun i cili do të informohet, duke u kujdesur për mënyrën e mbulimit të këtyre temave. Terminologjia dhe toni i përdorur, informatat dhe rastet e përshkruara, luajnë një rol signifikant në raport me atë që përqohet tek publiku. Duke iu referuar burimeve kredibile, profesionistëve të shëndetit mendor, dhe duke ftuar persona të cilët veçse ballafaqohen me probleme të shëndetit mendor për të përshkruar sfidat e tyre, rutinën e tyre, dhe mënyrën se si ata kontribuojnë dhe funksionojnë brenda shoqërisë sonë, padyshim se do të luajë një rol të rëndësishëm drejt vetëdijesimit se njerëzit janë njerëz, jo diagnoza. Mediat duke përquar mesazhe të duhura për shëndetin mendor, do shërbenin si një ndër aleatët me potencialin më të fortë për të luftuar stigmën. Në të kundërtën, do të shërbenin si aleatë në forcimin e saj.
Autore: Viola Greiçevci
